top of page
p r o j e c t s }
Een selectie van werk dat zich uitstrekt over meerdere jaren. Sommige projecten zijn afgerond, andere blijven groeien. Het schrijven erover verschilt, net als de afstand in tijd. Soms van dichtbij, soms van later. Terugkijkend, onderzoekend. Deze pagina verandert met mij mee: een organisch archief in beweging.
Luna & Sol
Volgens de maan & onder de zon
Luna & Sol is een tweeluik over de maan en de zon: de één mysterieus en wijs, de ander warm en bemoedigend. In twee kleine leporello’s ontvouwt zich een ode aan natuurlijk ritme — licht, tijd, en steeds opnieuw mogen beginnen.
Elke maanfase, elke dag onder de zon krijgt een eigen beschrijving: klein, ritmisch en vol vertrouwen.
Tijdens het maakproces ontstonden twee portretten, geïnspireerd op antieke illustraties: Luna en Sol, als antropomorfe personificaties van onze hemellichamen.
De kaften zijn gedrukt op een Kelsey Excelsior Mercury Model X 6×10″ handdegel, het binnenwerk en de prenten op een Hauer Record proefpers.
Luna & Sol is een tweeluik over de maan en de zon: de één mysterieus en wijs, de ander warm en bemoedigend. In twee kleine leporello’s ontvouwt zich een ode aan natuurlijk ritme — licht, tijd, en steeds opnieuw mogen beginnen.
Elke maanfase, elke dag onder de zon krijgt een eigen beschrijving: klein, ritmisch en vol vertrouwen.
Tijdens het maakproces ontstonden twee portretten, geïnspireerd op antieke illustraties: Luna en Sol, als antropomorfe personificaties van onze hemellichamen.
De kaften zijn gedrukt op een Kelsey Excelsior Mercury Model X 6×10″ handdegel, het binnenwerk en de prenten op een Hauer Record proefpers.
Patiently practicing pacing
Wat blijft er over van mij?
Vertragen en loslaten. Het moment waarop een periode van doelloos rondjes draaien uiteindelijk, geleidelijk, tot een einde komt. Nog steeds duizelig en gedesoriënteerd, balancerend, transformerend en voortdurend veranderend, maar in wie… Wat blijft er over van mij? Terwijl de muziek wegebt, landt de realiteit en begint het ongemakkelijke proces van acceptatie.
De speeldoos is een dierbaar overblijfsel uit mijn kindertijd, gered uit een half vergaan textielen poppetje. De porseleinen pauwenkop zaagde ik af van een beeldje dat ik vond in een kringloopwinkel. Het slakkenhuis vond ik in mijn tuin. Alle edelmetalen onderdelen zijn met de hand vervaardigd. Magneetjes verbinden het slakkenhuis en het plateau.
Vertragen en loslaten. Het moment waarop een periode van doelloos rondjes draaien uiteindelijk, geleidelijk, tot een einde komt. Nog steeds duizelig en gedesoriënteerd, balancerend, transformerend en voortdurend veranderend, maar in wie… Wat blijft er over van mij? Terwijl de muziek wegebt, landt de realiteit en begint het ongemakkelijke proces van acceptatie.
De speeldoos is een dierbaar overblijfsel uit mijn kindertijd, gered uit een half vergaan textielen poppetje. De porseleinen pauwenkop zaagde ik af van een beeldje dat ik vond in een kringloopwinkel. Het slakkenhuis vond ik in mijn tuin. Alle edelmetalen onderdelen zijn met de hand vervaardigd. Magneetjes verbinden het slakkenhuis en het plateau.
Voor ik het vergeet...
Is dit wat ik zocht?
Mijn brein is een brij, mijn schrijven stenografisch. Poëtisch misschien, of is dat wensdenken? Worden woorden dan toch echt overschat, of is dat mijn brei-brijn aan het woord? Voor ik het vergeet… ontspon uit een vergeefse poging om gedachten rustig op een rijtje te krijgen.
Herinneringen wankelen, rammelen, veranderen, vervagen en vervormen. Een gedachtensprong in het diepe, hopeloos verdwalen in een labyrinth van gedachtenkronkelpaden. Hersenspinsels, meterslang, het perfecte materiaal om een vreselijke kriebeltrui van te breien.
Poëtische overpeinzingen, woordverzinsels en flarden van reflectie volgen de organische kronkelpaden van het brein.
De poster is gedrukt op een Hauer Record proefpers.
Mijn brein is een brij, mijn schrijven stenografisch. Poëtisch misschien, of is dat wensdenken? Worden woorden dan toch echt overschat, of is dat mijn brei-brijn aan het woord? Voor ik het vergeet… ontspon uit een vergeefse poging om gedachten rustig op een rijtje te krijgen.
Herinneringen wankelen, rammelen, veranderen, vervagen en vervormen. Een gedachtensprong in het diepe, hopeloos verdwalen in een labyrinth van gedachtenkronkelpaden. Hersenspinsels, meterslang, het perfecte materiaal om een vreselijke kriebeltrui van te breien.
Poëtische overpeinzingen, woordverzinsels en flarden van reflectie volgen de organische kronkelpaden van het brein.
De poster is gedrukt op een Hauer Record proefpers.
Herfstvlinders
(op)gedragen door de wind
Gedachten dwarrelen, ze tuimelen over elkaar, konden ze maar zijn als herfstbladeren. Herfstvlinders is een verzameling kleine gedichtjes en gedachten, gedrukt in gevallen blaadjes van planten en bomen. Door het kneuzen van dit organische materiaal verschijnt de tekst tijdelijk als onderdeel van het vergankelijkheidsproces. Eenmaal bedrukt waaien de bladeren verder, gedragen door de wind nemen ze de woorden mee. Om opnieuw gevonden te worden, of juist over het hoofd gezien.
De blaadjes worden bedrukt op een handdegel Kelsey Excelsior Mercury Model X 6×10″. Het boekje is gedrukt op een Hauer Record proefpers. Hiervoor zijn dezelfde clichés gebruikt als voor de bladeren.
Gedachten dwarrelen, ze tuimelen over elkaar, konden ze maar zijn als herfstbladeren. Herfstvlinders is een verzameling kleine gedichtjes en gedachten, gedrukt in gevallen blaadjes van planten en bomen. Door het kneuzen van dit organische materiaal verschijnt de tekst tijdelijk als onderdeel van het vergankelijkheidsproces. Eenmaal bedrukt waaien de bladeren verder, gedragen door de wind nemen ze de woorden mee. Om opnieuw gevonden te worden, of juist over het hoofd gezien.
De blaadjes worden bedrukt op een handdegel Kelsey Excelsior Mercury Model X 6×10″. Het boekje is gedrukt op een Hauer Record proefpers. Hiervoor zijn dezelfde clichés gebruikt als voor de bladeren.
Breekbaar
Een jaar met theekopjes
Twaalf kopjes, twaalf momenten. In een jaar tijd fotografeerde ik maandelijks een Royal Albert ‘Flower of the Month’ theekopje, een erfstuk van mijn oma, vol herinneringen en bloempatronen. Soms gevuld met thee, soms met sneeuw of ecoline. Binnen op tafel, of buiten tussen de herfstbladeren. Een klein ritueel in het grotere proces van rouw en heling. Een beeldend begin, geboren uit verlies.
Het maken van de foto’s werd een terugkerend moment van reflectie. Soms terugkijkend, soms vooruit. Het maakte me nog bewuster van het verstrijken van tijd en de gelaagdheid van rouw. Een manier om in en uit te zoomen, ruimte te creëren en voorzichtig te beginnen met loslaten.
Twaalf kopjes, twaalf momenten. In een jaar tijd fotografeerde ik maandelijks een Royal Albert ‘Flower of the Month’ theekopje, een erfstuk van mijn oma, vol herinneringen en bloempatronen. Soms gevuld met thee, soms met sneeuw of ecoline. Binnen op tafel, of buiten tussen de herfstbladeren. Een klein ritueel in het grotere proces van rouw en heling. Een beeldend begin, geboren uit verlies.
Het maken van de foto’s werd een terugkerend moment van reflectie. Soms terugkijkend, soms vooruit. Het maakte me nog bewuster van het verstrijken van tijd en de gelaagdheid van rouw. Een manier om in en uit te zoomen, ruimte te creëren en voorzichtig te beginnen met loslaten.
Insecta - pharma
De introductie van een nieuwe klasse
Is er een verschil tussen voorkomen en genezen? Zijn bijwerkingen onvermijdelijk of onacceptabel? Ervaringen met medicatie zijn persoonlijk, uniek en vaak emotioneel beladen. Voorgeschreven middelen kunnen voelen als een opgelegde straf, maar ook als levensveranderend in positieve zin. Een pil slikken is vaak de vanzelfsprekende oplossing voor uiteenlopende klachten. Met Insecta – pharma onderzoek ik de onmisbare positie van medicijnen in onze maatschappij door ze te vergelijken met insecten.
De pil als kleine entiteit, een nieuwe soort met een eigen classificatiesysteem, gevormd uit epoxy, terwijl vleugels, lijf, pootjes en voelsprieten zijn lasergesneden uit het kartonnen doosje waarin het medicijn ooit zat.
Is er een verschil tussen voorkomen en genezen? Zijn bijwerkingen onvermijdelijk of onacceptabel? Ervaringen met medicatie zijn persoonlijk, uniek en vaak emotioneel beladen. Voorgeschreven middelen kunnen voelen als een opgelegde straf, maar ook als levensveranderend in positieve zin. Een pil slikken is vaak de vanzelfsprekende oplossing voor uiteenlopende klachten. Met Insecta – pharma onderzoek ik de onmisbare positie van medicijnen in onze maatschappij door ze te vergelijken met insecten.
De pil als kleine entiteit, een nieuwe soort met een eigen classificatiesysteem, gevormd uit epoxy, terwijl vleugels, lijf, pootjes en voelsprieten zijn lasergesneden uit het kartonnen doosje waarin het medicijn ooit zat.
Reclaimed treasures
Something old, something new
Ik ben een verzamelaar, ik kan er niks aan doen. Het zoeken, vinden en verzamelen van gebruikte, antieke en vintage sieraden om ze te deconstrueren of op te knappen, maakt me blij. Zo krijgen ze een tweede kans, weer als nieuw. En ja, een deel is voor mij, maar niet alles. Al jaren verzamel ik Zeeuwse knoop sieraden, die ik voor deze serie ringen schoonmaakte, stripte en opknapte. Daarnaast werk ik met andere vondsten (afgedankte theelepeltjes, gebakvorkjes en meer) die wachten op liefde, aandacht en een nieuwe functie. Elk object vertelt een uniek verhaal. Met een kleine interventie ontstaat een sieraad vol geschiedenis.
Ik ben een verzamelaar, ik kan er niks aan doen. Het zoeken, vinden en verzamelen van gebruikte, antieke en vintage sieraden om ze te deconstrueren of op te knappen, maakt me blij. Zo krijgen ze een tweede kans, weer als nieuw. En ja, een deel is voor mij, maar niet alles. Al jaren verzamel ik Zeeuwse knoop sieraden, die ik voor deze serie ringen schoonmaakte, stripte en opknapte. Daarnaast werk ik met andere vondsten (afgedankte theelepeltjes, gebakvorkjes en meer) die wachten op liefde, aandacht en een nieuwe functie. Elk object vertelt een uniek verhaal. Met een kleine interventie ontstaat een sieraad vol geschiedenis.
Precious pasta
Waarschuwing: draagbaar, niet eetbaar
Een broche van vlinderpasta, met lijm, glitter en verf. Mijn moeder droeg hem met trots en ik was trots op mijn creatie. Toen het originele exemplaar begon te brokkelen en breken, besloot ik een nieuwe versie te maken. Een kinderlijk cadeau in volwassen vorm, voor elke leeftijd. Niet van pasta of karton en kinderlijm, maar in glanzend zilver en brons. Precious Pasta is een ode aan de kindertijd, aan moeders die alles bewaren, en aan pasta als universeel materiaal van liefde en knutselplezier.
Farfalle of penne, gegoten in massief zilver of brons, hangend aan een zilveren collier: een alledaags ingrediënt, gegoten tot blijvend sieraad.
Een broche van vlinderpasta, met lijm, glitter en verf. Mijn moeder droeg hem met trots en ik was trots op mijn creatie. Toen het originele exemplaar begon te brokkelen en breken, besloot ik een nieuwe versie te maken. Een kinderlijk cadeau in volwassen vorm, voor elke leeftijd. Niet van pasta of karton en kinderlijm, maar in glanzend zilver en brons. Precious Pasta is een ode aan de kindertijd, aan moeders die alles bewaren, en aan pasta als universeel materiaal van liefde en knutselplezier.
Farfalle of penne, gegoten in massief zilver of brons, hangend aan een zilveren collier: een alledaags ingrediënt, gegoten tot blijvend sieraad.
Concrete - symbiosis
Alle goede dingen nemen hun natuurlijke tijd
Wat gebeurt er als je natuur en maakbaarheid samenbrengt? Concrete – symbiosis begon als een experiment, een onderzoek geïnspireerd door stadsnatuur: mos en wilde plantjes die altijd wel een manier vinden om te ontspruiten, zelfs op de meest verstedelijkte plekken.
We creëerden hersenpotten van beton, begroeid met mos en beplant met succulenten. Onze zoektocht naar de juiste omstandigheden voor deze betonnen biotopen werd een les in bryologie. Wat nodig bleek: vocht, schaduw – en geduld. Geen haast, geen druk, alleen maar tijd. Onze beloning? Een pril vachtje groen. Een herinnering dat niet alles maakbaar hoeft te zijn. Sommige dingen vragen om rust en nemen hun natuurlijke tijd.
Wat gebeurt er als je natuur en maakbaarheid samenbrengt? Concrete – symbiosis begon als een experiment, een onderzoek geïnspireerd door stadsnatuur: mos en wilde plantjes die altijd wel een manier vinden om te ontspruiten, zelfs op de meest verstedelijkte plekken.
We creëerden hersenpotten van beton, begroeid met mos en beplant met succulenten. Onze zoektocht naar de juiste omstandigheden voor deze betonnen biotopen werd een les in bryologie. Wat nodig bleek: vocht, schaduw – en geduld. Geen haast, geen druk, alleen maar tijd. Onze beloning? Een pril vachtje groen. Een herinnering dat niet alles maakbaar hoeft te zijn. Sommige dingen vragen om rust en nemen hun natuurlijke tijd.
Dissected ceramics
What's in a name?
Met de introductie van het woord ‘kitsch’ verloor ik een deel van mijn ongekunsteldheid. Mijn onkritische blik veranderde voor altijd. Blijkbaar bestond er een woord om te benoemen wat géén kunst is. Maar waarom eigenlijk, en wie bepaalt dat?
Mijn nostalgie voor porseleinen beeldjes bleef, dingen die me doen denken aan vroeger. Waar horen die thuis?
Uit die ambivalente gevoelens ontstond een vervreemdende, kwetsbare, maar waardevolle familie sieraden en artefacten. De start is altijd een keramieken beeldje, gekozen op gevoel: niet mooi of lelijk, maar klaar voor metamorfose. Door te onthoofden, splitsen en toevoegen ontstaat telkens een nieuwe vorm, een identiteit, misschien zelfs een functie.
Met de introductie van het woord ‘kitsch’ verloor ik een deel van mijn ongekunsteldheid. Mijn onkritische blik veranderde voor altijd. Blijkbaar bestond er een woord om te benoemen wat géén kunst is. Maar waarom eigenlijk, en wie bepaalt dat?
Mijn nostalgie voor porseleinen beeldjes bleef, dingen die me doen denken aan vroeger. Waar horen die thuis?
Uit die ambivalente gevoelens ontstond een vervreemdende, kwetsbare, maar waardevolle familie sieraden en artefacten. De start is altijd een keramieken beeldje, gekozen op gevoel: niet mooi of lelijk, maar klaar voor metamorfose. Door te onthoofden, splitsen en toevoegen ontstaat telkens een nieuwe vorm, een identiteit, misschien zelfs een functie.
Work in progress. Always.
bottom of page